MATISCONA

MATISCONA

seu MATISCO, urbs Galliae Celticae Episcopalis sub Archiepiscopo Lugdunensi ad Ararim fluv. saepius excisa fuit: semel ab Attila: iterum per Francos. praeterea tempore Lotharii Imperatoris Ludovici Pii filii; tandem tempore Ludovici Iunioris a latronibus destructa est. Comitatus titulô claruit, quem Francorum Rex Ludovicus IX. vulgo Divus dictus, emita Iohanne et eius uxore, Comitib. Matisconensibus. Metel. Merula. Postea aliquoties a corona separatus, semper tamen iterum illi reunitus est. Dioecesis Matisconensis 226. habet Parochias, sub 4. Archipresbyteris: Cluniacensi quoque Abbatiâ, celebris, etc. Meminit urbis iam Caesar Comm. l. 7. c. 90. ubi ait, Ciceronem et Sulpitium Matisconem Cabillonemque missos esse, commeatuum causâ. Petr. Iulian. in antiq. Burg. Adrian. in theatr. Urb. Severt. Hist. Praesul. Matiscon. Robert. et S. Matth. Gall. Christ. Hîc Concilium a Guntramo Rege A. C. 581. celebratum, ut et A. C. 585. a Guntramo et Childeberto disciplinae Ecclesiasticae causâ. Gregor. Turonens. l. 8. c. 1. 7. et 20. Item A. C. 627. etc. Vide Morer. in Dict. Hist. Est haec urbs in Burgundiae Ducatu, hodie Mascon. Antonin. Matisconense castrum vocat. Baudrando urbs Aeduorum est, in limite Segusianorum alias, nunc in Burgundiae Ducatur in confinio Bressiae. Media inter Cabillonum et Lugdunum, 11. utrinque leuc. Satis culta, in colle. Hinc tractus, le Masconnois. Vide et Matisco.